Dziewczyna powolnym krokiem szła sobie,bez większego celu. W uszach miała słuchawki,a w ręku trzymała telefon i przeglądała FB. Westchnęła i spojrzała przed siebie. Nawet nie zauważyła,że znalazła się na dworcu. Zła na siebie,zdjęła słuchawki i schowała telefon. Nie dość,że nie wiedziała gdzie jest,to jeszcze nikogo w tym mieście nie znała żeby się spytać gdzie ma iść. A obcego za żadne skarby nie zapyta...bo się wstydziła,po prostu. Nasunęła rękawy swetra na dłonie,drżąc z zimna. Szybko marznie,nie można powiedzieć. Wnerwiona,usiadła na jakąś ławkę. Patrzyła na ludzi i szukała kogoś,kogo mogłaby zapytać o drogę powrotną. Jednak,jak na razie  takiego nie znalazła. Ona chyba sama prędzej dojdzie do domu niż podniesie swoje zacne cztery litery i zapyta się o drogę. Taki typ,nie ma co poradzić. Nawet nie pomyślała,zeby sięgnąć ręką i wyjąć telefon w którym miała dostęp do internetu,po czym sprawdzić jak ma iść. Ale po co,przecież lepiej jest marznąć na jakimś dworcu.

Ostatnio edytowany przez Tomi (2013-09-08 17:55:23)

Dziewczyna ciaśniej objęła się kurtką. Jej ciemne oczy bacznie śledziły poczynania ludzi. Jedyni się zegnali,drudzy zaś padali sobie w ramiona po drugiej rozłące. Westchnęła. Tyle uczuć,jedno miejsce.  Sama zajęta obserwowaniem nawet nie zauważyła,jak obok niej usiadł jakiś chłopak. Albo raczej mężczyzna,kto wie. Nie zaważyła by go,gdyby nie fakt,że się do niej odezwał. Powoli odwróciła się w jego stronę. Jej twarz nie wyrażała nic,żadnych emocji,ale w środku obawiała się konfrontacji z kimkolwiek. Westchnęła i z niechęcią odpowiedziała
-Przykro mi,nie mam. Nie palę-gardziła tym całym świństwem. Alkoholem,fajkami. Wszystkimi używkami. Odwróciła wzrok,myślą,że chyba nic więcej od niej nie chce.

Dziewczyna zbytnio nie zwracała uwagi na chłopaka zajęta sama sobą. Przyglądała się przyjeżdżającym i odjeżdżającym pociągom. Czując dym,zerknęła na chłopaka. Czyżby wcześniej nie dała mu jasno do zrozumienia,że nie pali. Ani,że nawet nie toleruje palenia? Miała wtedy ochotę wstać i odejść,ale tego nie zrobiła. Kto wie dlaczego,po prostu się nie ruszyła. Cała obróciła się w jego stronę.
-Nie..dziękuję-powiedziała niezbyt miłym tonem głosu,dającym do zrozumienia,żeby dał sobie spokój i żeby jej nie zaczepiał. Wyciągnęła telefon,a do jednego ucha włożyła słuchawkę i puściła muzykę. Odwróciła się i zaczęła słuchać.

Dziewczyna starała się go ignorować. Co,ofiarę sobie znalazł? O,co to to nie. W końcu nawet muzyka zaczęła ją denerwować. Jednak to,że specjalnie wydmuchiwał na nią dym...to po pewnym czasie doprowadziło ją do niemalże szału. Powoli odwróciła się w jego stronę. W ręce której nie widział trzymała już coś ciężkiego. Po drodze znalazła jakąś belkę,rurę,grunt że jest ciężkie. Chwilę przed tym kiedy ostatni raz buchnął na nią dymem,zamachnęła się i uderzyła go w głowę. Bez słowa odwróciła się i już nie zwracała na niego uwagi. Wgapiła się jakiś totalnie nieistotny przedmiot. Miała nadzieje,że w tym momencie chłopak sobie pójdzie. A jeżeli ni to sama się podniesie i postara się wrócić do domu

Dziewczyna była zaskoczona faktem,że nic mu nie zrobiła. Nie wiedziała co jest z tym kolesiem nie tak. Wstała i wbiła mu belkę w żebra. Prychnęła i dodała
-Nie miałam chłopaka,kretynie-odpowiedziała,z pogardą w głosie. Już miała sobie pójść,kiedy usłyszała,że coś do niej mówi.
-Nie twój interes-powiedziała krótko. Co go obchodziło czy jest nowa,czy też nie? Jej sprawa.
-Jakoś sobie poradzę- dodała.Pieprzony kretyn. Zachowywał się jakby był wszech wiedzący i wszech mogący. Wkurzył ją,nie ma co. Patrzyła na niego,zastanawiając sie czy iść,czy zostać. Jak na razie trzymała się drugiej opcji.

Dziewczyna spojrzała na niego i belkę rzuciła gdzieś w bok,mając nadzieję,że nie będzie musiała już jej używać. Jak coś to ucieknie,o. Westchnęła.
-Musiałam-powiedziała bezbarwnym głosem i usiadła na ławkę.
-Co w tym dziwnego? Nie tylko wygląd się liczy- dodała i przeczesała włosy palcami. Wnętrze...ważna rzecz przy doborze partnera,nie prawda? Ale o czym my tu..? A,tak.
-Już mówiłam,dam sobie radę-uniosła wzrok. W ogóle to czemu on chciał jej pomóc,co? Chyba nie robił tego z dobroci serce,nieprawda? Chociaż kto wie.
-To było sobie znaleźć inną ofiarę-prychnęła,odwracając sie.

Dziewczyna odgarnęła włosy z czoła.
-Czemu mocno?-zaśmiała się. Poprawiła kurtkę i zarzuciła włosami do tyłu,co by jej do oczu nie leciały.
-Bo mogę-dodała,również się śmiejąc. To naprawdę było mocno? Chyba nie...już miała się odwrócić i się pożegnać,ale nie. Przecież nie może dać jej spokoju. W zgodzie z nim kiwnęła głową i czekała czy jeszcze coś powie. Oczywiście,że powie.
-Który raz mam powtarzać,że nie jestem. To takie trudne do zrozumienia?-zapytała,chowając ręce do kieszeni,przewracając przy tym oczami. W końcu opadła na ławkę,podpierając brodę na dłoniach. Zerknęła na niego
-A kto powiedział,że ja się focham?- zapytała,parskając ironicznym śmiechem.